PR: de studieboeken versus de praktijk

appeltje-eitje

Voor mij is het de perfecte afwisseling van theorie en praktijk. Op de werkvloer bij Progress Communications een interessant kijkje nemen in het communicatie-vak en daarnaast in de studiebanken mijn kennis hiervan verder ontwikkelen: een inspirerende combinatie! 

Hierdoor viel mij op dat de kloof tussen wetenschap en praktijk vaak groter is dan wenselijk. Het is al meerdere malen voorgekomen dat beweringen van professors in mijn ogen niet altijd even dicht bij de realiteit liggen. Twee voorbeelden:

“Ook al hebben journalisten en PR-professionals beiden duidelijk een “neusje voor nieuws”, toch kijken journalisten er niet zo tegenaan” (Arpan & Pompper, 2003). Menig wetenschappelijk artikel schept het beeld dat PR-professional en journalist regelmatig een appeltje met elkaar te schillen hebben. De eerste eye-opener die ik ervaarde toen mijn ‘PR-carrière’ bij Progress Communications van start ging? Dat deze relatie in werkelijkheid juist heel positief is! In de praktijk is zo’n conflictueuze sfeer zelden tot nooit te bekennen. De samenwerking tussen journalisten en PR-mensen neemt zelfs toe. Een voorbeeld zijn de ‘Nokia influentials’, tech-journalisten met kennis van het vak. Wij bieden ze de mogelijkheid de nieuwste toestellen te testen, zodat zij hun lezers kunnen voorzien van interessante en kritische reviews.

Daarnaast wordt tijdens studiebijeenkomsten de indruk gewekt dat PR-professionals zo’n vijftig procent van hun tijd besteden aan het schrijven van persberichten. Dit geeft aan dat communicatiewetenschap-academici toch best een scheef beeld hebben van wat er daadwerkelijk allemaal gebeurt op de werkvloer. Progress Communications biedt zijn klanten niet alleen media-coverage, maar een ‘holistische marketing-aanpak’: de inzet van communicatie is van A tot Z vorm te geven. Een gemiddelde werkdag bestaat uit social media monitoren en content creëren, strategieën ontwikkelen, persevents organiseren, media-coverage rapporteren en analyseren, contact onderhouden met journalisten, brainstormsessies houden om weer nieuwe, originele communicatieplannen op te stellen en ga zo maar door.

Het lijkt erop dat de snelheid van het PR-vak de wetenschap vooruitstreeft. Van een haat-liefde relatie tussen journalisten en PR-professionals merk ik op de werkvloer niets. En hoewel academici blijkbaar het beeld hebben dat PR voornamelijk gaat over persberichten schrijven en journalisten overtuigen om deze te plaatsen, weten wij wel beter: Er komt meer kijken bij PR, het is geen appeltje-eitje (en zeker geen banaantje-eitje ;-)).

Beau

Meer nieuws