Bepakt met onder andere een ‘Wat en Hoe Russisch’, mijn Nokia Lumia 1020 én dropjes van de Progress-collega’s vertrek ik vrijdagavond 3 januari 2014 richting Sotsji in Rusland voor een groot avontuur van bijna twee maanden.
Groots. Dat is het woord dat alles omvat bij deze Olympische Winterspelen. Alleen al het Main Media Center, mijn werkplek, is enorm: het gebouw heeft een oppervlakte van 22 voetbalvelden! Voor duizenden journalisten is er ruimte om te werken, er zijn vier zalen voor persconferenties en ruimtes voor de studio’s van de broadcasters. En in een complete ‘Main Street’ vind je faciliteiten als een kapper, apotheek, sportschool en een foodcourt.
Het is geweldig om te zien hoe het Olympisch Park en de hele omgeving van Sotsji zich ontwikkelden: van nog behoorlijk ‘under construction’ in januari tot een mega-shiny toplocatie in februari. Tot de dag voor de start wordt er keihard gewerkt om alles af te krijgen: medewerkers rollen grasmatten uit, planten bloemen, hijsen de vlaggen en spuiten nog wat sneeuw op. Zelfs de reflectoren op de nieuwe snelweg krijgen een poetsbeurt. En voilà: je herkent de plek bijna niet meer terug.
En dan is het tijd voor de openingsceremonie. De show is groots met een grote G – op het missertje van het niet openen van de vijfde ring na, waar volgens mij al voldoende over gezegd en geschreven is. Ik heb het geluk dat ik een ticket heb gekregen voor een heel mooie spot naast de fotopoule. Het gevoel dat het dan echt gaat beginnen, geeft ontzettend veel energie. Met het meest fenomenale vuurwerk dat ik ooit gezien heb, start het event letterlijk knallend.
En dan lijkt tijdens de Spelen alles in een stroomversnelling te gaan. De werkdagen op het kantoor bij het Internationaal Olympisch Comité vliegen om. Daarnaast heb ik nog tijd om verschillende wedstrijden (onder andere schaatsen, curling, ijshockey en freestyle skiën) te bezoeken. Om nog maar niet te beginnen over de andere activiteiten in en om het Olympisch Park, zoals de feestjes op Medal Plaza en in het Holland Heineken House. Tussendoor geef ik nog aardig wat interviews over mijn ervaringen in Sotsji, bijvoorbeeld aan de NOS, de Telegraaf en zelfs de Russische tv.
De resultaten voor de Nederlandse ploeg zijn ook groots. Nog nooit haalden ‘we’ zo veel medailles. De sfeer zit er goed in. Niet alleen in Sotsji bij de in oranje gehulde supporters, maar ook in de Nederlandse media zijn de medailles een ‘hot’ topic. Het motto van deze Spelen is dan ook ‘Hot. Cool. Yours.’ Weer terug in Nederland kan ik terugkijken op een geweldige tijd die inderdaad hot en cool tegelijk was. En ook een beetje ‘mine’.
